Przedwczoraj do hurtowni StanBud w Gdańsku trafiło pierwsze piwo uwarzone przez browar Bulkers, nową inicjatywę kontraktową z Poznania. Na półce sklepu Smak stanęło wczoraj, a dziś moja recenzja (po drugiej już degustacji). Adam Bugajewski, właściciel browaru, wybrał na debiut styl Brown IPA i użył do jego uwarzenia chmieli nowozelandzkich. Obiecujące połączenie. Z etykiety złowrogo spogląda na nas jaszczur na wzór i podobieństwo potwora z Czarnej Laguny, czy też (moje osobiste skojarzenie) postaci Gill Mana z wydanej dwadzieścia lat temu gry X-Com: Terror From The Deep. Bać się, czy nie?

Wygląd. Piwo jest brunatne z ładnymi rubinowymi refleksami. Zamglone. Piana jasnobeżowa, wysoka na dwa palce i ładnie zbudowana, drobna z kilkoma nieco większymi bąbelkami tu i ówdzie. Nie dziurawi się, ale dość szybko opada do cienkiego kożuszka. Ładnie zdobi szkło.

Aromat. Jak na Brown IPA przystało, mamy tu mocarną bazę słodową: karmel i herbatniki aż buchają z butelki i ze szkła. Chmiel jest bardziej schowany i co prawda mamy tu cytrusy, nieco owoców tropikalnych i ślad pyłku kwiatowego, ale wszystko to jest schowane za słodem.

Smak. Również mocno zaznaczony karmel, ale jest też fajna, bardziej równoważąca słód owocowość, zwłaszcza grejpfrut w finiszu. Półwytrawne.

Goryczka. Wysoka, długa, grejpfrutowa. Przyjemna.

Odczucie w ustach. Wysycenie średnie w stronę wysokiego, średnia pełnia, choć ze względu na karmelowość, piwo sprawia wrażenie dość treściwego.

Ogólne wrażenie. Co tu dużo gadać, fajne, pijalne piwo. Pomimo wrażenia treściwości, jest pewna rześkość, zapewne dzięki wysyceniu i mocnej, grejpfrutowej goryczce. W smaku bardzo przyjemne, choć aromat mógłby mieć ciut więcej owocków. Nie ma co jednak narzekać, piwo jest udane i bardzo przyjemnie się je sączyło. Aż szkoda, że kupiłem tylko dwie butelki. Czekam na kolejne piwa z browaru Bulkers!